Surowcem zielarskim są kwiaty oraz ziele. Roślina zawiera flawonoidy, saponiny, irydoidy, olejek eteryczny, garbniki oraz sole mineralne.
Bardzo często niesprawiedliwie traktowana jako chwast.
W okresie kwitnienia jasnota purpurowa bywa bardzo często mylona z pokrzywą.
Rozmnaża się przy pomocy mrówek
Surowcem zielarskim są owoce, liść pietruszki oraz korzeń. Owoce pietruszki zawierają do 7% olejku eterycznego, furanokumaryny, flawonoidy, olej tłusty, fitosterole, żywice i sole mineralne. Oprócz tego pietruszka bogata jest również w związki śluzowe, cukry, związki flawonowe, spore ilości witamin, a także kwas foliowy i karotenoidy.
Uprawa pietruszki trwa od wieków. Już w II w.p.n.e była chętnie używana. Hipokrates i Dioskurides pisali o jej moczopędnym działaniu.
W Polsce występuje również w stanie dzikim, choć jest stosunkowo rzadka.
Gatunek pochodzi z rejonów Morza Śródziemnego.
Surowcem zielarskim jest ziele tymianku, które zawierają dużo substancji czynnych takich jak olejek eteryczny (do 2,5%), flawonoidy, garbniki, fenolokwasy, witaminy B i C.
Tymianek znany był już w czasach starożytnych w Egipcie, Grecji i Rzymie.
Olejku używano do balsamowania zwłok ale także do odświeżania powietrza, masażu i nacierania po kąpieli.
Dla nabrania tężyzny rzymscy żołnierze kąpali się w naparach z ziela tymianku.
Nie polecany kobietom ciężarnym (w żadnej formie)