lawenda lekarska
lavandula officinalis

Surowcem zielarskim jest kwiat lawendy, który zawiera do 3% olejku eterycznego, 12% garbników, kumaryny, fitosteroli, antocyjanów, kwasów organicznych oraz soli mineralnych.
Lawenda ma świeży i piękny zapach, dlatego bardzo chętnie używali jej do swoich kąpieli Rzymianie i Grecy. Sama nazwa rośliny lavo lavare oznacza myć się, kąpać co najprawdopodobniej powiązane jest właśnie z jej średniowiecznym wykorzystywaniem.
W starożytności dym ze spalonych gałązek lawendy traktowano jako kadzidło.
Ceniona za relaksujący i uspokajający zapach, po dziś dzień bardzo chętnie używana.

nagietek lekarski
calendula officinalis

Surowcem zielarskim jest kwiat oraz koszyczek nagietka, które zawierają dużo substancji czynnych takich jak saponiny triterpenowe (3–10%) i flawonoidy (0,3–1,5%).
Ziele było jedną z najważniejszych roślin leczniczych stosowanych w dawnej medycynie hinduskiej, arabskiej i greckiej.
Zastosowanie kulinarne nagietka jako pierwsi docenili Egipcjanie, którzy stosowali go do barwienia serów i masła. Uważali również, że wykazuje działanie odmładzające, dlatego cieszył się dużym zainteresowaniem wśród elit.
Hindusi z kolei, wykorzystywali kwiaty nagietka do zdobienia świątyń swoich bogów.

nawłoć kanadyjska
solidago canadensis l.

Surowcem zielarskim jest ziele nawłoci, które zawierają dużo substancji czynnych takich jak flawonoidy, saponiny, garbniki oraz związki diterpenowe.
Łacińska nazwa sildago oznacza scalanie – co odnosi się do właściwości opatrujących.
Nawłoć jest znanym i cenionym surowcem medycyny ludowej. Dawniej używana była jako roślina lecznicza przez Indian, z której korzenia robili lewatywy.
Nie zaleca się stosować w jakiejkolwiek formie u dzieci do 12 roku życia.

jasnota purpurowa
lamium purpureum

Surowcem zielarskim są kwiaty oraz ziele. Roślina zawiera flawonoidy, saponiny, irydoidy, olejek eteryczny, garbniki oraz sole mineralne.

Bardzo często niesprawiedliwie traktowana jako chwast.

W okresie kwitnienia jasnota purpurowa bywa bardzo często mylona z pokrzywą.

Rozmnaża się przy pomocy mrówek

pietruszka zyczajna
petroselinum crispum

Surowcem zielarskim są owoce, liść pietruszki oraz korzeń. Owoce pietruszki zawierają do 7% olejku eterycznego, furanokumaryny, flawonoidy, olej tłusty, fitosterole, żywice i sole mineralne. Oprócz tego pietruszka bogata jest również w związki śluzowe, cukry, związki flawonowe, spore ilości witamin, a także kwas foliowy i karotenoidy.

Uprawa pietruszki trwa od wieków. Już w II  w.p.n.e była chętnie używana. Hipokrates i Dioskurides pisali o jej moczopędnym działaniu.

W Polsce występuje również w stanie dzikim, choć jest stosunkowo rzadka.

Gatunek pochodzi z rejonów Morza Śródziemnego.

tymianek pospolity
thymus vulgaris

Surowcem zielarskim jest ziele tymianku, które zawierają dużo substancji czynnych takich jak olejek eteryczny (do 2,5%), flawonoidy, garbniki, fenolokwasy,  witaminy B i C.

Tymianek znany był już w czasach starożytnych w Egipcie, Grecji i Rzymie.

Olejku używano do balsamowania zwłok ale także do odświeżania powietrza, masażu i nacierania po kąpieli.

Dla nabrania tężyzny rzymscy żołnierze kąpali się w naparach z ziela tymianku.

Nie polecany kobietom ciężarnym (w żadnej formie)

© 2022 Silna Lawenda

Polityka